τρύπα στο κατεστημένο;

αγαπητέ ωδηπόρε. εσύ που ακούς και βαίνεις.
μόνο αυτό.
ακίνητος πάντα κι οι τοίχοι σε πιέζουν.
σπρώξε την πόρτα, κοίτα από το φινιστρίνι σου.
ίσως να καταλάβεις κάτι.
πάνω από τη στέγη σου όμως,
όλα αλλάζουν χρώμα και πνοή'
γκρι, γαλάζια ή μαύρα,
απόλα με τρομάζει το όμορφο,
γιατί εύκολα με ρίχνει.
με μια ματιά, με ένα άγγιγμα.
τη μυρωδιά όμως δεν την αντιλαμβάνομαι,
μου είναι γρήγορη στη μνήμη, αλλά την ξεχνώ συνήθως.
και οι μυρωδιές είναι διάχυτες έξω από την πόρτα.
καθώς δακρύζει πια το κρύσταλλο,
γεμίζει με την οσμή σου,
δε θυμάσαι πια τίποτα.

δικά σου είναι τα θεμέλια της χάρτινης παράγκας.
πόρτα δεν είχες μπαίνοντας, ούτε και φινιστρίνι.


δοκίμασε να κοιμηθεί ο διακορέας,
αλλά ποτέ δεν τα κατάφερε.

τρύπα 3

επανερχόμενος στον κόσμο των οπών και κοιτάζοντας από το ματάκι της μνήμης απέναντι στο παράθυρο,
έβλεπε τα φαντάσματα του παρελθόντος να παρελαύνουν με το πλοίο της φαντασίας στην καθημερινότητα, στη ρουτίνα του.
συνεχώς πιο τραγικός,
πιο μοιρολατρικός,
να συνηθίσει τη μιζέρια του κοπανώντας την κεφάλα του στον τοίχο;
απαράδεκτον.



δικαιολογήθηκε για την απώλεια της συνέχειας της μνήμης ο διακορεύς και απάντησε με κβάντα.

τρύπα στις τρύπες: καφές

ο ήλιος είχε δείξει τα δόντια του πίσω από τη λασπερή συνννεφιά.

είχαμε διαισθανθεί τη γείωση της ψυχολογικής μας εσωστρέφειας την προηγούμενη μέρα.
ήταν λαμπερά και σε γαλάζιο φόντο.

όχι πλέον όμως.
η στάχτη από το συννεφόκαμα μας έλουζε.
ως άνθρωποι είχαμε εγκαταλείψει τη νοημοσύνη μας.
ως κτήνη είχαμε αδράξει τη στιγμή να σουφρώσουμε τα φρύδια μας, ώστε να αποτρέψουμε το γκρίζο χρώμα να μας επηρεάσει.
μάταια.
η ένταση είχε φθάσει στο απροχώρητο μαζί με την κούρασή μας από το συνεχές τέντωμα και χασμουρητό.
ύστερα από υπερπροσπάθεια συγκέντρωσης ό,τι εγκεφαλικού κυττάρου μας είχε απομείνει, αποφασίσαμε:
νυστάζαμε και έπρεπε να κοιμηθούμε,
για να απολαύσουμε την επόμενη,
πανομοιότυπη
μέρα.


δημιουργικό Κάψιμο του διακορέα.

ίσως , σίγουρα

στη μέθοδο του βαναδαλισμού των λέξεων εμφανίστηκε τον τελευταίο καιρό η απορία για την ισότητα των εκφράσεων:

-"ίσως σίγουρα"
-"σίγουρα ίσως"

που αναφέρεται σε ένα οιοδήποτε γεγονός.

επιθυμούμε να αποδείξουμε την αντιμεταθετικότητα των δύο αυτών λέξεων.

λύση

μελετούμε το οιοδήποτε γεγονός.
θα μπορούσε αυτό να είναι η επιτέλεση της πράξης του σεξ εντός της επικείμενης εβδομάδος ή του γνώθει της μαλάκυνσής του, αλλά και της ανοησίας αυτού.

έστω ο δειγματοχώρος αυτού του γεγονότος σ1 = {...} που δε μας απασχολεί αν είναι αριθμήσιμος ή πεπερασμένος.

η έκφραση "ίσως" σημαίνει πως αν α ένα γεγονός τότε η πιθανότητα "ίσως [να συμβεί]" είναι π{α}=χ όπου 0<=χ<1 .

η έκφραση "σίγουρα" σημαίνει πως αν α ένα γεγονός τότε η πιθανότητα της έκφρασης "σίγουρα [θα συμβεί]" είναι π{α}=1.

στο επόμενο επίπεδο θεωρούμε ένα δεύτερο δειγματοχώρο που περιέχει τα ενδεχόμενα "σίγουρα" και "ίσως": σ2 = {"σίγουρα", "ίσως"}.

τότε, ομοίως με παραπάνω
"σίγουρα" : π1{β}=1
"ίσως" : π2{β}=χ 0<=χ<1

συνεπώς η πιθανότητα να συμβαίνει για το ενδεχόμενο "σίγουρα" το γεγονός "ίσως [να συμβεί]" είναι :
π1{"σίγουρα"}=χ 0<=χ<1

και για το "ίσως" το "σίγουρα [θα συμβεί]" ισχύει:
π2{"ίσως"}=1

π1 διάφορο του π2
και άρα :

το "ίσως σίγουρα" δεν είναι το ίδιο με το "σίγουρα ίσως"

πραγματικά μεγάλη η ευθύνη του διακορέα να αποδεικνύει τα σφάλματά του.

η δεύτερη

είναι μαύρη και κενή.
ξεκινά από την πρώτη και φθάνει σε κάτι γεννέθλια.

γεννέθλια...
δεν είναι γλυκιά η λέξη, κάθε άλλο.
σαν κόνδωρ τριγυρνά η φωνή της μάνας.
απίστευτο.

είναι παντού.
πίσω από το πουά κιλοτάκι της σοφίας,
δίπλα στο βάζο με το γλυκό νερατζάκι,
κάτω από το τραπέζι της κουζίνας.

είναι αδιανόητο.

ακόμη και στα μίκυ μάους μου!
κυρίως σε αυτά πριν ακόμη τα φέρει ο πατέρας.
έτσι προειδοποιητικά.

φαντάζομαι τη στιγμή που κάποια δράση εμφανίζεται στην οπή του κόσμου μου,
εδώ στο δάσος των "γιατί μπαμπα",

κάτι πρέπει να λάμπει στο μάτι του κόνδορα.
κάτι που φωνάζει, ουρλιάζει, νευριάζει, κλαίει, ανεβαίνει σε τραπέζια, μουλαρώνει,
αλλά κατά τα άλλα είναι ένα ώριμο, ήρεμο και ντροπαλό παιδί.

κάπου εκεί θυμάμαι:
-το στράτο. φαίνεται να περνούσαμε καλά μέχρι να θελήσει να παίξει με τα παιχνίδια μου. "η υφαλοκρυπίς δεν είναι θέμα υπό συζήτηση". λαδί ανοιχτό.
-το γιώργο. ο κουμπαρούλης. από το κουμπαράς. μωβ.
-τη σοφία. απλά δε θυμάμαι άλλη. καφέ, κόκκινο και λευκό. καρό...

οδεύοντας προς το τσέρνομπιλ ο διακορέας.

η πρώτη

την πρώτη τρύπα την αντίκρυσα μικρός. πολύ μικρός.
ήταν ευάερη κι ευήλια, αλλά τώρα πρέπει να έχει πιάσει αράχνες.
ίσως και όχι.
...ειλικρινής ο διακορέας.

τρύπα

τον ορισμό της τρύπας ξέχνα τον. λησμονιά.

η αλήθεια

(&) τύπος έννοιας = εξαρτημένος όρος

(~) συνώνυμο = η πραγματικότητα


περιγραφή
---------------
αντίθετα με τις φήμες, πρόκειται περί εξαιρετικά αμφιμονοσήμαντης έννοιας.
για τον προσδιορισμό της απαιτούνται οι εξής παράγοντες:
1. ποσότητα :
ολόκληρη /τμήμα /κάποια ψίγματα /εντελώς μούσι
που καθορίζει το ποσοστό πληροφορίας που λαμβάνουμε μετά το φίλτρο του αφηγητή.

2. η γενική κτητική του όρου :
κατά το σόπεναουερ... /στην καθημερνινή λέει../ πιστεύω πως... / κατά το κοράνι... /ο μπαμπάς μου,μου είπε
που υποδεικνύει σε ποιες περιπτώσεις ισχύει η έννοια αυτή και σε ποιο ποσοστό επί του συνόλου.

εξαιρούνται:
οι πεποιθήσεις του καθενός διά τον εαυτό του.
αληθεύει πάντα ανεξαρτήτως γενικής κτητικής και φίλτρου(μιας και αυτά δεν υπάρχουν) εις κάθε κοινωνία και χρονολογία.


γενικεύοντας και αφαιρώντας η αλήθεια είναι κάτι στο οποίο συμφωνούν τα συμφέροντα των περισσοτέρων.
εξ'ου και η εξαίρεση,

κουρδίζοντας την άβυσσο

~


ανάσκελα κοιτώντας το πάτωμα,