(φυσικά όλο αυτό δεν έχει καμία σχέση πλέον με το απεχθές carpe diem
και μία ζωή την έχουμε.)
προγραμματίζοντας καθημερινά με πλάνο δύο ημερών,
μπορείς να χωρέσεις τόση απόλαυση,
όση δε θα σου διαλυσει την επόμενη μέρα.
αρκεί να επαναλάβεις τον προγραμματισμό αυτό και την επόμενη.
στην ουσία δε μιλάω για προγραμματισμό,
αλλά για "ζήσε σα να έχεις δύο μόνο μέρες".
κι αν οι λέξεις μου είναι τεχνοκρατικές χωρίς βούληση,
και αν πω πως η πληροφορία που θα χρησιμοποιείς θα ανανεώνεται μεν καθημερινά,
αλλά η ζωή σου θα έχει μέγεθος πάντοτε δύο ημέρες,
τίποτε δε συγκρίνεται με την απλότητα της ύπαρξης σε ένα μικρό χρονικό διάστημα,
χωρίς τις τύψεις της επόμενης μέρας.
ναι, έχεις την επιλογή να κάψεις τη δεύτερη μέρα,
αλλά καταλαβαίνεις πως τότε θα κάψεις τη μισή σου ζωή;
και ναι, ο άνθρωπος έχει τόσο ρηχή λογική ,
ωστε να παραμείνει άνθρωπος
και να μη μεταμορφωθεί σε συνοθύλευμα λάσπης, δολοπλοκίας και συμφερόντων.
μπορείς να κάνεις μικρές θεματικές ενότητες και να ζεις πολλές διαφορετικές ζωές σε όλα αυτά τα διήμερα.
μπορείς επίσης να αλλάζεις πλεύση στη μέση της ζωής σου όποτε θέλεις και να μην έχεις τις τύψεις για τις επιλογές του παρελθόντος να σε βαραίνουν σαν τσεκούρι πάνω από το κεφάλι.
μπορείς να αναλογίζεσαι τις προηγούμενες ζωές σου που έχουν κλείσει και να μαθαίνεις από αυτές.
μπορείς να κρατάς κι ένα σημείο αναφοράς αν επιθυμείς, ή αν ο έρωτας έρθει απροσδόκητα.
δύσκολες λέξεις δύσκολες επιλογές για αυτούς που έχουν μάθει να κοιτούν πιο μπροστά από τις δυνάμεις τους.
γιατί όντως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να προβλέψει μακριά.
η σύγκριση αυτή όμως αλλάζει όταν η ζωή του διαρκεί μονάχα δύο μέρες
αλλά πολλές φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου