δεν είχα κανένα απολύτως φίλο. Έπαιζα τέρμα και αν...
Τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνούσα στο σχολείο μιας και τα απογεύματα τα συμπλήρωναν 3-4 δραστηριότητες και τα ενδιάμεσα διάβαζα την εγκυκλοπαίδεια, κυρίως γεωγραφία και τεχνολογία.
Το πρωί έτρωγα γάλα με μπισκότα μιράντα.
Το μεσημέρι, αν το φαγητό είχε πατάτες τηγανιτές έτρωγα.
Το βράδυ έπινα ένα γάλα.
Από την τρίτη δημοτικού και μετά μπήκε και το μπάσκετ μέσα και αμέσως απέκτησα εγωισμό και ανταγωνισμό.
Περίμενα την Ξανθούλα (η οποία παρεπιμπτόντως ήτανε μελαχρινή και
με την οποία γύριζα κάθε μέρα μαζί στο σχολείο και μέναμε απέναντι)
λίγο πιο μπροστά. Έσκασα από μία γωνία καθώς κατέβαινε την Ι. Καρτάλη και της είπα
"Θέλεις να τα φτιάξουμε" κι αυτή ξεκαρδίστηκε και είπε "Όχι" και κατόπιν ξεκαρδίστηκε
λίγο περισσότερο. Κατόπιν έγινε και σημαιοφόρος και αισθάνθηκε άσχημα μάλλον
γιατί ήμουν ο καλύτερος με διαφορά όλα τα έξι χρόνια και μου έδωσε τη σημαία που της έτυχε στην κλήρωση.
Τώρα σίγουρα θα βλέπει πολλές πολλές σημαίες μιας και ήταν η πιο ψηλή γκόμενα οριζοντίως έβερ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου