δεν ήθελε...

είχε ξεκινήσει αυτή την αφήγηση των σκουληκότρυπων
του συγκεχυμένου χωροχρόνου της ζωής του
διακορεύοντας κάθε ανάμνηση και τοποθετώντας την στο ηλεκτρονικό ντοσιέ.

και τώρα,
η πίεση των καιρών τον είχε φέρει να συνειδητοποιήσει πως
μία ακόμη - όχι και τόσο σκληρή - προσπάθεια να εμφυσήσει την ψυχική ηρεμία στη ζωή του,
να γαληνέψει τις ανησυχίες του, ίσως και τις φιλοδοξίες του σε ένα αισιόδοξο σενάριο,

ήταν απολύτως μετέωρη.

πραγματικά δεν οφείλεται σε κανένα κωλοσύστημα,
γαμημένο του κερατά,
που καταπατά σταδιακά τις ελευθερίες
και ως άλλος σκόρος στην ντουλάπα της ψυχής μας δεν αφήνει καμία αληθινή απόλαυση των αισθήσεων να σταθεί ιστίο της πλεύσης μας στον ωκεανό της ζωής.

διακορέα, διακορέα είσαι εδώ;



αναρωτιέμαι:

πού πήγαν οι έντονες συγκινήσεις που εύχομαι σε όλους;

γιατί οι περισσότεροι φέτος δήλωσαν ρητά πως θέλουν την ηρεμία τους;

αποκλείεται.

δε θέλω να το πιστέψω. γέρασε ο διακορέας, ή μήπως βαρέθηκε τα έτη της στασιμότητας;;;





πείραμα σκέψης του Schrödinger ο διακορεύς;

δεν είναι γάτα.δεν είναι.