20091208

Μιζέρια και αξιολόγηση

συχνά πυκνά βλέπω κάποιες αναμνήσεις και την ακούω.
ένα κάψιμο στα μάτια, τα πνευμόνια μου σα να γεμίζουν με βαμβάκι και ασφυκτιώ.
φταίει η σχέση του παρελθόντος με το παρόν;
φταίνε οι πληγές του εγωισμού;
η κατάληξη είναι μιζέρια.

αν ορίσουμε λοιπόν μία αξιολόγηση της ψυχικής μας ομοιόστασης, τότε όλα είναι πιο ξεκάθαρα.
σε κάθε χρονικη στιγμή, στο κέντρο της ύπαρξής μας, στην ψυχή μας, κάθονται μερικές ιδέες, μερικοί άνθρωποι, μερικές αισθήσεις.
ένας συνολικός αχταρμάς δηλαδή.
μπορεί να είναι στατικός, μπορεί και να μεταβάλλεται.

η διαδικασία της απομυθοποίησης συνίσταται στην εξής δυναμική:
μετά από μία εξωτερική κατάρριψη της πλειονότητας της ψυχικής μας ομοιόστασης, απαιτείται μία αξιολόγηση και εξέλιξη μίας μικρότερης συνιστώσας σε πλειονότητα ώστε να υπάρξει ξανά η ομοιόσταση.
σε διαφορετική περίπτωση, ο άνθρωπος χάνει παντελώς τη θέλησή του για ζωή και μπαίνει σε αυτή ακριβώς την κατάσταση της μιζέριας.
αν παραμείνει μάλιστα για αρκετό καιρό σε αυτή, τείνει να γίνει κραταιά κυρία της ψυχής του και εν τέλει να είναι αρεστή, να είναι αυτή το κέντρο της ψυχής του.
μέχρι κάποιος να την καταρρίψει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: