1

τα χρόνια του λυκείου γέμισαν με ανεκπλήρωτους έρωτες.
η έκφρασή τους είχε μόνο αδιάκοπους αυνανισμούς με τηλεοπτικές σταρλέτες
αλλά και συμμαθήτριες.

πού και πού έπαιζα και μπουνιές με κανένα συμμαθητή,
μιας και το κόμπλεξ του περίεργου γεννά δύο εκδοχές:
η πρώτη είναι το προσωπείο του μυστήριου τύπου που είναι εκεί στη γωνία και σε περιεργάζεται.
η δεύτερη είναι η αυτοπρόκλητη σνομπαρία για την αιτιολόγηση της μοναξιάς.

κορύφωση ήταν η δίχως λόγο πενθήμερη εκδρομή.
αρκετές ώρες φθόνου των άνετων υπολοίπων.

α, έπαιζα και λίγο μπάσκετ

μία ιστορία

σε κάποια ανάρτηση νωρίτερα δημιούργησα μία προοικονομία
περί αυτοβιογραφικών στοιχείων.
θα την εκπληρώσω λοιπόν στις επόμενες αναρτήσεις.